Mehmet Naci İzmirli’yi toprağa verdiğimizin üstünden bir hafta geçmeden bu kez bir başka acıyla daha sarsıldık. İzmirli’nin Demirci siyasetine kazandırdığı genç kuşağın sevilen ismi Bülent Aslan’ı da gencecik yaşta kaybettik. Çok değil daha birkaç hafta önce aramış, Naci başkana ulaşamıyorum telefonu kapalı, geri dönüş de olmuyor demişti. İzmirli Eşrefpaşa hastanesi yoğun bakımdaydı, telefonunun kapalı olduğunu bildirdim. O da Ethem İzmirli’yi arayarak durumunu sormuş. Bana Whatsapp’tan yolladığı son sözleri “Hafız yengem rahmetli olduktan sonra çok yalnız kaldı gerçekten. Allah’ım şifalar versin tez zamanda inşallah. Zaten başkanla en çok ilgilenen hep sen oldun abim,sağolasın, varolasın” olmuştu. Sanki vedalaşır gibi aklına düşmüş başkanının aramış, ulaşamayınca beni aramış.

            Geçen yazımda da belirttiğim üzere bugün, ilmi siyaset ustasıyla yaşanmışlıkları nakletmeye devam edecektik ama sevgili Bülent Arslan’ın vefatı her şeyin önüne geçti. Hem de delip de geçti.

            Sırası mıydı be kardeşim? Daha yapılacak çok işin vardı. İşleri geliştirdin, düzene koydun, torunların sünnetlerini yaptın, yavaş yavaş, işlerin yükünü Ziya’ya devrettin. Tam rahata erip, huzur bulacak, memleket meselelerine vakit ayıracaktın. Olmadı be kardeşim, hem de hiç olmadı. Demirci bir değerini kaybetti. Allah taksiratını affetsin, rahmetiyle muamele etsin.

            1993 yılıydı İktidarda DYP-SHP hükümeti vardı, Demirci’de iktidar olmanın şevk ve heyecanıyla DYP olağan kongresini yapıyordu. İzmirli başkan, Demirci’de bütün partiler içinde gelmiş geçmiş, en entelektüel, en eğitimli, en iş bilir, en becerikli kadrosunu kurmuştu. Genç bir arkadaş yanıma geldi “Ben Nurettin Tüfekçi’nin torunuyum, bugün kısmetse yönetime seçiliyorum sizlerin sayesinde Allah bana hayırlı hizmetler nasip etsin” dedi. Nurettin Tüfekçi rahmetli dedemin hem partide hem de mağazada yakın çalışma arkadaşıydı. Dedemin vefatından sonra mağazada da ortağımızdı. Rahmetli babam da çok severdi Nurettin amcayı. Daha birkaç ay önce Ankara’ya gelmiş birlikte Maliye Bakanı Sümer Oral’ın yanına gitmiş, kızı Mine Tüfekçi’nin tayini için yardım talep etmiştik. Nurettin amcayı o gün son görüşümdü ama torunu ile birlikte siyaset yapacak olmaktan da çok mutlu olmuştum.

            Kongre ertesi Ankara’ya döndükten sonra seçilen tüm arkadaşlara tebrik mesajı yolladım. Merhum Bülent Aslan son derece kibar ve nazik ifadelerle, daktiloda yazılmış ciddi bir teşekkür yazısı yollamış, aynen kendi ifadesiyle aktarıyorum:

            “DYP İlçe teşkilatı yönetim kurulu üyeliğine seçilmem dolayısıyla göstermiş olduğunuz ilgiye teşekkür ederim. Türkiye’ye hizmeti düstur edinen, bu uğurda hiçbir fedakârlıktan kaçınmayan büyük bir partide grev aldığım için duyduğum mutluluğu anlatmam mümkün değildir. Bu konuda en büyük destekçim sizsiniz” 21.08.1993.” O günden sonra hep abi, kardeş gibi olduk, hiç ayrılmadık.

            Rahmetli babamdan kalma alışkanlıktır, bu tür vesikaları hep saklarım. Korona illeti baş gösterip, eve hapsolunca ben de elimdeki birçok eski fotoğraf ve belgeleri hemşerilerimizin bilgisine açmak için sosyal medyada “Eski Demirci Fotoğrafları ve Belgeleri” gurubunu kurdum. Çok ilgi gördü herkes elindeki fotoğraf ve belgeleri yayınlamaya başladı. Bugün 6 bin üzerinde üyemiz var. Birgün Bülent de bir paylaşımda bulundu. Ben de yorumda “Bende sana ait bir belge var günü geldiğinde paylaşacağım” yazdım. Çok merak etti istedi. WatssApp’dan gönderdim çocuklar gibi sevindi. Hepsinden önemlisi de bunca yıl sakladığım için çok gururlandı. Çok da eski tarihli olmadığı için belgeyi gurupta paylaşmadım zira o dönem de hep Cumhuriyet’in ilk dönemleri ve 50’li yılların belgeleri paylaşılıyordu. Sırasını bekledim. Keşke böyle bir sebeple paylaşmak zorunda kalmasaydım.

            Güle güle güzel insan, Allah mekânını cennet eylesin. Aileye, sevenlerine, tüm Demirci halkına sabırlar ve baş sağlığı diliyorum. Allah’tan geldik Allah’a gideceğiz

            Kalın sağlıcakla…

17 Ağustos 2022

Naci Akın