Yıl 1983. Türkeş, Demirel, Ecevit, Erbakan siyasî yasaklı. MHP, AP, CHP, MNP  kapatılmış. Kenan Evren Cuntası, onların yerine, taklitleri olan birer parti kurduruyor. Turgut Özal'ın Anavatan Partisi; Necdet Calp'ın Halkçı, Turgut Sunalp'ın Milliyetçi Demokrasi partileriyle yarışıyor.
Her partinin taraftarı toz duman, sağa sola dağılmış durumda.
Yer Demirci
MHP'nin eski ilçe başkanı Hüseyin İmren de ANAP'a davet edilmiş. İyi bir hatipdir diye propaganda için köylere götürülüyor.
Bizzat kendisi anlattı:
Bir akşam Rahmanlar köyündeyiz. Ben başladım diyor ANAP'ı anlatmağa. Anavatanı ikiye ayırdım; ANA-VATAN. Önce anayı sonra vatanı ele aldım. Başladım diyor köpürtmeğe.
Ana; ana bizi 9 ay karnında taşır; süt verir, yemez yedirir; uyumaz uyutur. Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar. Ana şöyle Ana böyle, anayla ilgili ne kadar söz varsa saydım döktüm.
Geçtim vatana.
Vatan; doğduğumuz, doyduğumuz yerdir. Vatan Bayrağımızın, namusumuzun, dinimizin tapusudur. Vatan odur Vatan budur saydım sıraladım ve haykırarak sözü bağladım:
Ana gibi yâr, vatan gibi diyar olmaz. İşte ana, işte vatan; işte budur ANAVATAN..!
Ve diyor alkış kıyamet, ağlayan, coşan gırla.
Sonunda Anavatan Partisi seçimleri kazandı iktidar oldu.
Aradan birkaç ay geçti geçmedi, zamlar yağmur gibi yağmaya, halkta şikayetler başladı.
..............................
Köylünün pazara indiği 
Demirci'nin pazarı 
bir cumartesi günüydü. Arkadan bir el, sağ omuzuma kapı tıklatır gibi vurmakta... Döndüm baktım, Rahmanlardan Hacı Aptil. Hoşgeldin Hacı demeye kalmadı,
- Len Üsen, anaaa anaaa deye deye anamızı s...tr..verdiñğ ya.!
11 Eylül 2022
İhsan Temel