Bir Tayyip Erdoğan efsanesi estiriliyor ki, karşı durmak ne mümkün.
Hele bir de paralel yapı konuşuluyor ki, cemaatçiler bile cephe değiştirip cemaati terketmiş. İşte bu yüzden ne olursa olsun başbakanımız desteklenmeliymiş.
Yapmayın etmeyin, bu bir belediye seçimidir. Ankara’ya başbakan değil, Demirci’ye belediye başkanı seçeceksiniz. O seçim ayrı. Erdoğan’ı Demirci’ye belediye başkanı mı yapacaksınız....
Bunu her yerde ısrarla vurguluyor, anlatıyoruz.
Anlayan anlıyor ve seçimler gelip çatıyor.
Büyük şehir olduk ya; köylerimiz de oy kullanıyorlar.
Her ne kadar şehir merkezinde önde çıktıysak da bir miktar farkla köy oylarıyla kaybediyoruz.
MHP adayı olarak biz %42, AKP adayı %49 civarında oy alıyor ve seçimi AKP adayı kazanıyor. Hayırlı olsun diyoruz ve devir teslimi yaparak makamdan kalkıyor, yeni arkadaşa devrediyoruz.
Allah biliyor; seçildiğimde hiç sevinip böbürlenmedim. Kaybettiğimde de asla ama asla üzülmedim. Bu bir hizmet yarışıdır. Çünkü kendimiz için yarışmıyor ve bu işi kendimize ekmek kapısı olarak görmüyoruz ki.
Bu seçimin kaybedeni ben olamam. Yeni başkan da çalışır ve dürüst davranırsa kazananı o da olmaz, sadece şehrimiz ve halkımız kazanır.
Şehrimizin benimle asla kaybetmediğini, benimle bir zarar ve kayba uğramadığını, üstelik kazandığını göğsümü gere gere söyleyebilirim.
Yeni başkan işte bunun gerisine düşerse o zaman bu seçimin kaybedeni şehrimiz ve halkımız olur. Temenni ederim ki HALKIMIZ KAZANMIŞ OLSUN. Neyse o iş bitti, biz gelelim memleket hikayemize.
Başkanlığım süresince çok ama çok yaşanmış anılarım var. Belki bunları zaman zaman paylaşırım.
Yukarıda bahsettiğim seçim bitmiş sonuç belli olmuştur. Aynı köyde yaşayan bir bey, mühürü nereye bastığını bildiği yaşlı nineye müjdeyi veriyor:
- Nene gözün aydın bakam, belediyeyi adamın gazandı.
- Kim gazandı yavrım?
- Filanca gazandı nene (yeni başkanının adını söylüyor)
- Tüh tüh, ben Erdoğan’a vediydim, o gazanamadı mı yavrım. İreyim boşa gitti desenğ ya...
İşte budur.
YAŞASIN DEMOKRASİ DİYORUM....