Din ile şeriatı birbirine karıştıranlar var. Tanrıya inanır, O'na karşı görevlerinizi yerine getirir, haramı helâli bilir ve kötülüklerden sakınıp iyilikleri ilke edinirseniz dindarsınızdır. Dindâr olunca, illâ ki şeriatçı değilsinizdir. Zîra dinde zorlama yoktur ve her kişi kendinden mesûldür. Başkası başkasını dindar olmağa zorlayamaz 
Şeriat, din demek değil kanun, takip edilecek yol demektir.
Hele günümüzde şeriatçılığın çağrıştırdığı şey,
Müslüman toplumlarını 7. yüzyıl Hicaz Arap aşiretleri şartlarına doğru geri sürüklemek olarak anlaşılır. 7. yüzyıla dönerek, 21. yüzyılı yenemeyiz. Bugünkü kanunlar da devletin şeriatıdır.
Diyânet ansiklopedisinde: "Şeriatı oluşturan hükümlerin her biri, uhrevî sorumluluğu kaldırıcı bir meşruiyeti garanti etmediği gibi, şer‘î nitelemesi de her zaman uhrevî geçerlilik anlamında bir dinîlik-ahlâkîlik vurgusu taşımamaktadır" diyor.
Siz Tanrı'nın buyruğu haram ve helâllere riâyet ederseniz; konulmuş olan yasalar ve yasakların zorlamasına gerek olmadan dîn kurallarını kendiliğinizden uygularsınız. Bunun için dininizi iyi öğrenmelisiniz. 
Efendim ama dinimiz şunu, şunu, şunu yasaklıyor; bunun bir cezâsı olmayacak mı.? 
Evet yasaklıyor nolacak.? 
Mevcut yasalar da zaten hırsızılığın, öldürmenin, şiddet uygulamanın, vergi kaçırmanın, rüşvetin, zimmetin, hakâret vs her ne suç varsa cezasını vermiyor mu..! Medenî Kânun, bütün toplumlarda olduğu gibi, Nisa sûresindeki:
Kızlarınız, kız kardeşleriniz, halalarınız, teyzeleriniz, erkek kardeşin kızları, kız kardeşin kızları, sizi emziren anneleriniz, sütbacılarınız, eşlerinizin anneleri, kendileriyle birleştiğiniz eşlerinizden olup evlerinizde bulunan üvey kızlarınız size haram kılındı" hükmündeki evlilikleri yasaklamıyor mu.
Bu yetmiyor mu..!
Mevcut kanunlara ek olarak içki içene, zina edene, hırsıza, câniye ayriyeten mi cezâ vereceğiz.? Zaten inanıyorsanız, Allah'ın da ötede cezanızı vereceğini biliyorsunuz. Kanun zoruyla yap(a)madığınız kötülüklerden kendi irâdenizle vaz geçmedikçe ne dindar olursunuz, ne de din dediginiz şeriata uymuş olursunuz. Zirâ Yüce Tanrı, kullarına bu dünyayı imtihan dünyası yapmışsa; imtihandan kopyeyle geçemezsiniz. Tanrı'nın karşısına kendi başarınızla çıkmadığınız için, vaad edilen cenneti haketmezsiniz.
Şeriat mı, hangi şeriatı uygulayacağız.?
Afgan taliban şeriatını mı, Vahhâbî Suud şeriatını mı,  Deaşın mı, Işıdın mı, Boko haramın mı, İran'ın mı hangi şeriatı.?
-Efendim İslâm şeriatını uygulayacağız..!
Peki bu saydıklarım islâm şeriatını neden birbirine benzemez şekilde uyguluyorlar.?
Bizde farklı mı olur sanıyorsun...Hadi söyle; Şüleymancı şeriatı mı, Nurcu şeriatı mı, Menzil şeriatı mı, Alpaslan Kuytul Şeriatı mı hangisi.?
Konuyu Sâdi Şirâzi'nin dilinden bağlayalım:
Tekkeye yeni başlamış iki genç sofî, giderlerken çamur çukuruna düşmüş bir sarhoşa rastlarlar. Biri:
-Hadi tut da şu Allahın garibini çıkaralım, üstünü başını da temizleyip evine bırakalım der.
Diğer yeni softa ise pek şeriatçıdır.
-Ne münasebet, Allah'ın şeriatına uyumayıp şarap içmiş, Allah da cezâsını vermiş işte, Allah'ın hükmüne karşı mı geleceğiz, bırak debelensin çukurda demiş.
Sâdî Şirâzî burada diyor ki:
-Ey sofu iyi ama, onun bu yaptığı şeriatta yasak, tasavvufta ayıp görülür. Sen kaldır onu da şöyle öğüt ver:
"Ey kardeş, Allah'ı gücendirmekten çekin de bir daha böyle hor hakir şeyler yapma. Hadi kalk birlikte yürüyelim" de ona.
Zirâ şeriat cezalandırır terbiye etmez. Tasavvuf; cezalandırmaz ama terbiye eder, ıslâh eder, gönül tamir eder.
Din; Yüce Tanrı'ya, verdiği herşey için şükür, yarattıklarına iyilik, buyurduğu gibi; kötülüklerden sakınıp, dâim iyilik, doğruluk ve dürüstlük üzere yaşamaktır.
Aslında kasdedilen şeriat buysa, bu birey için yeterlidir.
Mollanın, câhilin, yobazın; Din üzerinden dünyalık elde etmek üzere kurgulayıp elverişli bir araç halinde kullandığı şey şeriat değildir.